Stresskippetje

Met Dido gaat het goed. Ze past zich aan, eet en drinkt goed, ligt lekker te luieren en ze breidt haar territorium dag na dag uit. Waar ze zich de eerste dagen vooral in een hoek van de kamer ophield, gaat ze nu al overal op pad en durft ze zelfs al op Aïda’s krabpaal te klauteren. Ze is ontzettend nieuwsgierig en best een durfal, die zich overal op en achter waagt. Opvallend hoe je al na enkele dagen een duidelijk verschil in karakter en temperament merkt bij beide katten. Aïda is veeleer een stresskip, die absoluut niet houdt van veranderingen, die vasthoudt aan rituelen en een soort inwendige klok heeft die wel gelijk lijkt te lopen met een atoomklok. Ze raakt vlug van streek en is dan erg nerveus. Dido is veel relaxter en hoewel vijf maanden jonger lijkt ze een stuk zelf zekerder. Ze laat zich niet doen door Aïda die vanuit haar angst en stress bij momenten nogal heftig reageert. Dido blijft er behoorlijk onverstoord bij, laat zich niet intimideren en gaat haar eigen gangetje. Aïda die enerzijds toch behoorlijk van haar melk was door alle veranderingen die er zijn door de komst van Dido, is wel heel zachtaardig en op momenten dat Dido rustig ligt te slapen durft ze toenadering zoeken en gaat ze haar zelfs zachtjes likken. Echt een intens en ontroerend moment. Zodra Dido op ontdekkingstocht trekt door de woonkamer, wordt Aïda echter terug onrustig, verliest ze Dido geen seconde uit het oog en begint ze zenuwachtig heen en weer te lopen. Ons stresskatje en ons waaghalsje worden hopelijk ooit hartsvriendinnen!